Jan Best
| Jan Best | ||
|---|---|---|
.png)
| ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 29 augustus 1941 | |
| Geboorteplaats | Idaarderadeel | |
| Overlijdensdatum | 19 januari 2023 | |
| Overlijdensplaats | Baarn | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | Klassieke Taal- en Letterkunde, Oude Geschiedenis, Archeologie, culturele Pre- en Protohistorie | |
| Alma mater | Universiteit van Amsterdam
| |
| Website | ||
Jan Gijsbert Pieter Best (Grouw, gemeente Idaarderadeel, 29 augustus 1941 - 19 januari 2023) was een Nederlandse pre- en protohistoricus, auteur en voormalig universitair docent. Hij doceerde oude geschiedenis en mediterrane pre- en protohistorie aan de Universiteit van Amsterdam.
Schriftontcijfering
[bewerken | brontekst bewerken]Jan Best was een van de oprichters van de Alverna Research Group, die gespecialiseerd is in de ontcijfering van nog onbekende schriften. Aan de hand van het Egyptisch Hiëroglifisch en zijn reconstructie van het Lineair A en het Kretenzisch Hiëroglifisch, is Best ervan overtuigd het Byblosschrift succesvol te hebben ontcijferd.[1]
Uit reacties op zijn boek Het Byblosschrift ontcijferd blijkt dat het "archeologische wereldje bepaald geen pais en vree is. Bests idee dat het schrift genaamd Lineair A op Kreta ook Semitische kenmerken bezit, stuit op grote weerstand bij vakgenoten die voornamelijk zijn geschoold in de klassieke talen. Zij zien juist Kreta zelf als voedingsbodem voor een geschreven taal."[2]
Opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]In 1966 slaagde Best voor het doctoraalexamen Klassieke Taal- en Letterkunde met als hoofdvak Oude Geschiedenis, bijvakken Grieks en Latijn. In 1969 behaalde hij het doctoraat op het proefschrift Thracian Peltasts and their Influence on Greek Warfare. Vervolgens deed hij in 1974 doctoraalexamen Archeologie met als hoofdvak Culturele Pre- en Protohistorie, bijvakken Klassieke Archeologie en Provinciaal Romeinse Archeologie. Voor deze studies was het resultaat telkens cum laude.
Werkzaamheden/functies
[bewerken | brontekst bewerken]Van 1962 tot 1991 werkte Best voor de Universiteit van Amsterdam als achtereenvolgens assistent klassieke archeologie, wetenschappelijk hoofdmedewerker oude geschiedenis en coördinator van de vrije studierichting Mediterrane Pre- en Protohistorie. Best had diverse nevenfuncties, waaronder coleider van de opgraving van de nederzettingsheuvel te Djadovo (een Nederlands-Bulgaars-Japans Unesco-project) in Bulgarije van 1975 tot 1979. Van 1980 tot 1984 was hij hoogleraar-secretaris van het internationale comité voor Thracologie 'Wilhelm Tomaschek' onder de 'Association Internationale des Études Sud-Est-Européens'[3] (Unesco-comité AIESEE). Verder was hij in de jaren 80 algemeen adviseur van de tentoonstellingen Het Goud der Thraciërs in Museum Boijmans Van Beuningen te Rotterdam (1984) en De Thracische Koningsschat in de Nieuwe Kerk te Amsterdam (1989).
Auteurschap
[bewerken | brontekst bewerken]In 1991 was hij medeoprichter en directeur van Najade Press, een uitgeverij die het internationale tijdschrift Thamyris, Mythmaking from Past to Present uitgeeft. Vanaf 2001 wordt het tijdschrift voortgezet in de vorm van een nieuwe serie Thamyris, Intersecting, Place, Sex and Race door uitgeverij Rodopi. Sinds 1992 is Best auteur.
In oktober 2010 verscheen zijn boek Het Byblosschrift ontcijferd – In het voetspoor van Willem Glasbergen bij uitgeverij Bert Bakker. Daarnaast schreef reisboeken voor de Gottmer Uitgevers Groep.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]Bibliografie (onvolledig)
[bewerken | brontekst bewerken]
- Het Byblosschrift ontcijferd – In het voetspoor van Willem Glasbergen 2010 (ISBN 9789035136007)
- met Winfried Achterberg, Kees Enzler, Lia Rietveld, Fred Woudhuizen The Phaistos Disc: A Luwian Letter to Nestor (Harrassowitz), Wiesbaden 2011
- met Nanny de Vries Dordogne, Limousin met Quercy en Berry (Dominicus), Haarlem 2005, 258-9
- Terug tot Homerus: Een zoektocht naar Nestor (Heureka), Weesp 1994
- met Flemming Kaul, Ivan Marazov, Nanny de Vries Thracian Tales on the Gundestrup Cauldron (Najade Press), Amsterdam 1991
- met Sibylle von Reden Auf der Spur der ersten Griechen-Woher kamen die Mykener?: Neue archäologische Erkenntnisse über die Herkunft der Griechen (DuMont), Köln 1981
- Coauteur reisboeken Bulgarije, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Dordogne/Limousin, in Dominicus-reeks (1991-)
Overige publicaties (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]- Suruya in the Byblos Corpus, Ugarit-Forschungen 40 (2009), 135-41
- Breaking the Code of the Byblos Script, Ugarit-Forschungen 40 (2009), 129-33
- Reconstructing the Linear A Syllabary, Ugarit-Forschungen 38 (2006), 53-62
- The First Inscription in Punic: Vowel Differences between Linear A and B, Ugarit-Forschungen 32: In memoriam Cyrus H. Gordon (2000)
- The Ancient Toponyms of Mallia: A post-Eurocentric reading of Egyptianising Bronze Age documents, Black Athena: Ten Years Afters (= Talanta 28-29/1996-1997, red. Wim M.J. van Binsbergen), 99-129
- Linguistic Evidence for a Phoenician Pillar Cult in Crete, The Journal of the Ancient Near Eastern Society (JANES) 20 (1991), 7-13
- tientallen artikelen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften, sinds 1972 met name op het gebied van Thracologie en schriftontcijfering (1962-)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Ugarit-Forschungen 40 (2009)
- ↑ NWT Online en Volkskrant, Frank van Kolfschooten, 29 mei 2010
- ↑ Association Internationale des Études Sud-Est-Européens heet tegenwoordig CISH, Comité International des Sciences Historiques (International Committee of Historical Sciences)